Monoclonal gammopathy of undetermined significance (MGUS)

Datum laatste herziening: 12-02-07

Algemeen

MGUS (International Myeloma Foundation):

1. Laag gehalte van M. proteïne (IgG < 30; IgA < 20; urine kappa/light chains < 1 gr/24 uur)
2. < 10% monoclonale plasma cellen in beenmerg
3. Normaal Ca, creatinine, alleen Hb, geen lytische bot haarden, geen aanwijzingen voor amyloidosis.

is de aanwezigheid van een paraproteïne in het serum of urine zonder te voldoen aan de criteria voor een:

• Multipel myeloom
• Macroglobulinemie van Waldenström
• Extramedullair plasmacytoom
• Non-Hodgkin lymfoom, CLL of Castleman syndroom
• Amyloïdose
• Immuundeficiëntie met B-cel dysbalans (bijv. na stamceltransplantatie)
• Homogene antilichaam respons t.g.v. een bijzondere antigene stimulatie, zoals bij auto-immuunziekten, chronische infecties of carcinoom

Onderzoek

Bij vaststellen van een paraproteïne eenmalig:

• BSE + volledig bloedbeeld
• Totaal eiwit + spectrum, kwantitatieve bepaling immuunglobulinen
• Bence Jones in urine, kwantificering paraproteïne in serum en urine
• Cryoglobulinen, koude agglutininen (bij IgM paraproteïne)
• Urine sediment, nierfunctie, calcium, LDH
• Beenmergcytologie
• Beenmergcytogenetica
• Beenmerghistologie
• Skeletstatus (schedel, cervicale-, thoracale- en lumbale wervelkolom, humeri, bekken, heupen en femora)
• CT-thorax en abdomen (milt, lymfadenopathie) bij IgM paraproteïne (> 5 gr/l)
• Neurologisch onderzoek bij klachten, antistoffen tegen myeline geassocieerd Glycoproteïne (MAG)

Voor een goede klassificatie van het M-proteïne dienen een beenmergonderzoek en skeletstatus verricht te worden. Deze belastende onderzoeken worden in de praktijk vaak vermeden. De Myeloma Risico Score schat adequaat in of er een dermate hoge kans op multipel myeloom bestaat dat beenmergonderzoek noodzakelijk is. Hantering van deze risicoscore geldt alleen wanneer bij toeval een M-proteïne is gevonden.

Follow-up

In principe levenslang. Tijdens het eerste jaar elke 2-3 maanden, daarna 2x/jaar M-proteïne kwantitatief, overige immuunglobulinen (kwantitatief), Bence-Jones in urine en β2 microglobuline in serum vervolgen.
Het risico van progressie naar een plasmacytoom, multipel myeloom of een andere hematologische maligniteit (CLL, NHL, immunocytoom) is circa 1% per follow-up jaar.

Therapie

Geen.